Όλες οι εξελίξεις γύρω από το συγκρότημα

Το κατεξοχήν όμως στοιχείο που καθιστά το συγκεκριμένο τραγούδι σταθμό στην (προ)ιστορία των Κόρε. Ύδρο. είναι ότι αποτέλεσε την πρώτη καλλιτεχνική συνεύρεση του Παντελή Δημητριάδη με τον Αλέξανδρο Μακρή. Ο «κ. Αλεξάκης» (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Αλέξανδρου κατά τη συγκεκριμένη περίοδο), ένας από τους ελάχιστους ανθρώπους που αναγνώριζε καλλιτεχνική αξία στα -κατά μαζική τότε ομολογία- «καραγκιοζιλίκια» της πρώτης περιόδου του συγκροτήματος, ευθύνεται για την παραγωγή του τραγουδιού, όπως άλλωστε και των μισών κομματιών του δίσκου στον οποίο περιέχεται, καθώς και για το υφέρπων synthesizer part που συνοδεύει την ακούρδιστη κιθάρα και την «κρύα, παράφωνη και άχρωμη φωνή». [Φυσικά, κανείς δεν μπορούσε τότε να φανταστεί ότι η περιστασιακή αυτή, περίεργη και απρόσωπη, υποτυπωδώς καλλιτεχνική συνάντηση των δύο λυκειακών γνωστών, που κοίταζαν ο ένας τον άλλο με μάτια γεμάτα απορία και επιφύλαξη, θα εξελισσόταν μετά από μερικά χρόνια σε μόνιμη καλλιτεχνική συνύπαρξη και κοινό... αγώνα ενάντια στο ελληνικό μουσικό κατεστημένο.]
Το video-clip του τραγουδιού, δεύτερο για το «demo»-album Εξήντα Άννες για μια Στέλλα, που κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο του 1999 σε 36 CD-R, για διάφορους λόγους έμεινε ανολοκλήρωτο, σε μορφή αμοντάριστων πλάνων, από τον Ιούλιο του 2000 μέχρι και τον περασμένο Αύγουστο, οπότε και υποβλήθηκε σε ψηφιακή επεξεργασία από μηδενική βάση, με σκοπό να παρουσιαστεί για πρώτη φορά στα πλαίσια του αφιερώματος στα video της πρώτης περιόδου του συγκροτήματος. [μετάβαση στο FAN CLUB (ΚΥ 94-01)]